மறைந்த என் மனைவியின் நினைவாக..

என் அன்பு மனைவியே..

தேவதையாய் என் வாழ்வில் வந்த நீ இறந்து இன்று ஓராண்டு ஆகிறது. ஓரு யுகம் கடந்து போனதாய் உணர்கிறேன்.
உன் நினைவுகளை தொலைக்க முடியாதவனாய் சுற்றிக் கொண்டிருக்கிறேன்.
இதோ உன் கல்லறையில் நின்று கதறிக் கொண்டிருக்கிறேன்.

உனக்கு ரோஜா பிடிக்காது. மல்லிகைதான் பிடிக்கும்.
தினமும் வாங்கி வந்து உன் கூந்தலில் சூடி அழகு பார்ப்பேனே.
அந்த வாசத்தை முகர்கிறேன் என்று அருகே வரும்போது சிணுங்குவாயே. நினைவிருக்கிறதா.
உன் நினைவாக இதோ மல்லிகைப் பூ. ஆனால் இது உன் கூந்தலில் ஏறாது கல்லறையை அல்லவா அலங்கரிக்கிறது.
நம் வாழ்க்கையில் விதி ஏன் இப்படி விளையாடியது ?

அருமையாய் சமைத்திருந்த உன் கைப்பக்குவத்தில் மயங்கி சமைத்த கைகளுக்கு வைர வளையல் போட வேண்டும் என்று சொன்னேன் நான்.
வெறும் வாய் வார்த்தை என்றாய்.
மறுநாளே உன் கைகளில் வளையல் மாட்டி அழகு பார்த்தேன்.
பதில் பரிசாய் நீ கொடுத்த முத்தத்தின் ஈரம் இன்னும் என் கன்னத்தை விட்டுப் போகவில்லை.

நீச்சல் குளத்தில் நீந்த ஆசையென்றாய்.
தேடிச்சென்று நீந்தினோம். என் கைகளில் உனது பூ உடலின் எடையை நான் தாங்க நீ நீச்சல் பழகிய நினைவுகள்.
இன்னும் என் மனதில் நீ நீந்திக் கொண்டிருக்கிறாய்.

நீயும் நானும் கைகோர்த்து எங்கெல்லாம் சுற்றி வந்தோம்.
ஊட்டியில் அந்த மழையின் குளிரில் விரித்த அந்த குடையின் அடியில் சில்லென்று தொட்டு அணைத்து நடந்த உன் கைகளின் குளுமை.
இன்றும் என் இதயம் அந்த குளிர்கால மழையாய் உன் காதலை உணர்கிறது.

எனது உயிராகவும் உலகமாகவும் நீயே இருந்தாய்.
உனக்கென எதையும் மறுத்ததில்லை நான்.

நமது கனவு வீடு எப்படி இருக்க வேண்டும் என்று நீ சொன்னாய்.
பார்த்துப் பார்த்து உன் கனவிற்கு உருக் கொடுத்தேன் நான்.
நீ சொன்ன வண்ணத்தில் சுவர்கள், நீ தேர்ந்தெடுத்த கற்கள் பதித்த தரைகள்.
வீட்டின் ஒவ்வொரு மூலையும், ஒவ்வொரு பொருளும் உன் தேர்வு, கட்டில், மேஜை, நாற்காலிகள், தரைவிரிப்புகள், சன்னல் கதவு திரைகள்.
இன்று அந்த வீட்டில் தனியொருவனாக நான். வீட்டின் ஒவ்வொரு பொருளும் நீ எங்கே எங்கே என்று கேட்பதாய் உணர்கிறேன்.

எப்படி இது நேர்ந்தது. அன்று ஏன் கேஸ் அடுப்பு வெடித்தது.
உன் தளிர் மேனியை தீ ஏன் தின்றது.

உனக்கு தெரியுமா. நீ இறப்பதற்கு முன்னே நான் இறந்து விட்டேன் என்பது.
அன்று நான் அலுவலகம் விட்டு விரைவாக மதியப்பொழுதில் வீட்டிற்கு வந்திருக்க கூடாது.
கட்டிலில் அவன் அணைப்பில்.. அந்த கோலத்தில் நீ. அதை நான் பார்த்திருக்க கூடாது.
அந்த கணத்தில் நான் முதலில் இறந்து போனேன்.
நீ என்னை பார்க்கவில்லை. வந்த தடம் தெரியாமல் திரும்பி விட்டேன் நான்.
அன்று இரவுதான் அந்த அடுப்பு வெடித்தது. இத்தனை நாட்களாக நன்றாயிருந்த அடுப்பு அன்று ஏன் வெடித்தது என்பது எனக்கு மட்டும்தான் தெரியும்.

தீ உன் துரோகங்களை எரித்து விட்டது.
மாசு மருவில்லாத மாறாத காதலுடன் நீ இன்னமும் என் மனதிற்குள் இருக்கிறாய்.
உன் மரணத்தின் முதலாண்டில் உன் மீது கொண்ட காதலால் கதறிக் கொண்டிருக்கிறேன் நான்.