ஆண்கள் மிருகங்களா ?

தோழி கவிதா அவர்களின் ஆண்கள் என்ற மிருகங்கள்......... பதிவுக்கு எனது எதிர் வினை.

முதலில் "ஆண்கள் என்ற மிருகங்கள்....." என்ற தங்கள் தலைப்பிற்கு என் கண்டனத்தை தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

"சில ஆண் மிருகங்கள்.." என்ற தலைப்பு மட்டுமே சரியானதாக இருக்க முடியும்.

ஆயிரத்தில் ஒரு ஆண் செய்யும் தவறுக்கு ஒட்டு மொத்த ஆண் குலத்தையே தாக்கும் தலைப்பு தங்களுடையது.

இப்படிப்பட்ட மிருகங்களை எப்படி சமாளிப்பது என்பது தெரியாமல் புலம்புவதாகவே உள்ளது உங்கள் கட்டுரை.

இந்த கேவலமானவர்களுக்கு மனதில் சுத்தமாக தைரியமே கிடையாது.

நீங்கள் திரும்பி "என்ன" என்று ஒரு கேள்வி கேட்டாலே தப்பான எண்ணம் கொண்டவனாக இருந்தால் ஓடி விடுவான்.
அதையும் மீறி நின்றால் அறையுங்கள்.

இத்தகு தைரியத்தை பெண்களுக்கு ஊட்ட தவறிய நமது சமூகமே குற்றவாளி.

ஆணையும் பெண்ணையும் பிரித்து வைத்து பேதம் வளர்த்த நமது சமூகம் குற்றவாளி.

ஆணும் பெண்ணும் இயல்பாக நட்பாக பேசி பழக முடிந்தால் இது எல்லாம் நடக்காது.

மும்பை போன்ற பெருநகரங்களில் ஆண் பெண் வித்தியாசம் பார்த்து பழகுவதில்லை. அதனால் மனித மனங்கள் இயல்பானவையாக இருக்கின்றன.
அங்கு பேருந்தில் நீங்கள் சொல்வது போல் எதுவும் நடப்பதுமில்லை.

நாம் என்ன செய்கிறோம் குடும்பங்களில் ஆண் பெண் நட்போடு பழகவே விடுவதில்லை. இது மாற்றுப் பாலரை குறித்த ஆசைகளை மனதில் வளர்க்கிறது. ஆண்/பெண்ணை அவ்வாறு வளர்த்த பெண்ணாகிய தாயும்/ஆணாகிய தந்தையும் ஒரு குற்றவாளியே.

இதனால்தான் ஆண்/பெண் இருவருக்குள்ளும் சில மிருகங்கள் சங்கிலிகளால் கட்டப்பட்டு உருமிக்கொண்டிருக்கிறது.

சில நேரங்களில் இந்த மிருகங்கள் பெண்களிடமிருந்தும் உறுமுவதை பார்த்திருக்கிறேன்.

ஒரு பேருந்தில் அமைதியாக ஜன்னலில் வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டு இருந்த என்னை "இங்க பாருடி சாமியாரு" என்று கை கொட்டி சிரித்த பத்து பெண்களின் சிரிப்பு எனது ஆயுளில் மறக்காது.

மற்றுமொரு முறை தொடர்ந்து என் தோளில் சாய்ந்த பெண்ணை "தயவு செய்து தள்ளி போகிறீர்களா." என்று நான் சொன்ன போது அவள் முறைத்த முறைப்பு இருக்கிறதே.

ஆணோ பெண்ணோ தவறு தவறுதான்.

ஆணும் பெண்ணும் மனதில் எந்த கள்ளமும் இல்லாமல் பழகும் நாள் நம் சமுதாயத்தில் என்று வரும்.

சென்னையில் மும்பை போல் பேருந்துகளில் பெண்களுக்கு என்று தனியிருக்கைகள் ஒதுக்கப்படாமல் ஆணும் பெண்ணும் சரிசமமாய் அமரும் காலம் என்று வரும் ?

----------------------------------------------------------------

பிற்சேர்க்கை:

நான்காண்டுகள் சென்னை பேருந்துகளில் பல்வேறு பகுதிகளிலிருந்து பல்வேறு பகுதிகளுக்கு பயணித்தவன் நான்.

12B, 13, 1B, 18A, 18G, 5E, 23C, 21G, 49D, 70, 19B,C போன்றவற்றில் அதிக அளவில் பயணித்திருக்கிறேன்.

கூட்டம் மிகுதியான நேரம் கூட்டம் குறைவான நேரம் அனைத்திலும் பயணித்திருக்கிறேன்.
பீக் அவர்ஸ்ஸில் அனைத்து பகுதிகளிலும் பஸ்களில் புளிமூட்டைகள் போல் அடைபட்டு மக்கள் பயணிக்கிறார்கள்.

என்னை பொறுத்த அளவில் இது போன்ற நிகழ்வுகள் மிகக் மிக குறைவு. நான் கண்டது இல்லை. (பெண்கள் பகுதியில் அதிகம் நோக்காத என் தொலைநோக்கு குறைந்த பார்வையால் இதையெல்லாம் நான் பார்க்கவில்லையோ என்னவோ)


சென்னைக்கு வந்த புதிதில் 12B பேருந்தில் என் அனுபவம் ஒன்றை கூறி விடுகிறேன். கூட்டம் நிறைந்த பேருந்து.
நானும் என் நண்பனும் உள்ளே ஏறி சென்று விட்டோம்.

நிற்க முடியாத படி கூட்டம். 50 பேர் மட்டும் செல்ல வேண்டிய பேருந்தில் 120க்கும் மேற்பட்டோர் இருப்பர். ஒற்றைக்காலில் நின்று கொண்டிருக்கிறேன். உடன் எனது நண்பனும்.
அருகில் ஒரு பெண். அவள் மீது சாயக் கூடாது என்று என் நண்பன் கிட்டத்தட்ட என் மீது சாய்ந்து நின்றிருந்தான்.

வந்தது ஒரு வளைவு. வேகமாக பேருந்து திரும்பியதில் எனக்கு பின்னிருந்தவர் என் மீது சாய நான் நண்பன் மீத சாய நண்பன் எதிர் பாராத கணத்தில் அந்த பெண்மீது இடித்து விட்டான்.
அடுத்த கணமே சுதாரித்து கொண்டு... "சாரி" என்றான்.

"சாரியாம்.. சாரி.. வேணும்னே இடிக்கறதுக்கு வந்துட்டு.. நீயெல்லாம் அக்கா தங்கச்சி கூட பிறக்கல.".

நண்பனுக்கு அவமானமாகி விட்டது. கூட்டத்தை கிழித்துக் கொண்டு அடுத்த பேருந்து நிலையத்தில் செல்ல வேண்டிய இடத்திற்கு முன்பே அவன் இறங்க நானும் உடன் இறங்கினேன். அதற்குப்பிறகு செல்ல வேண்டிய இடத்துக்கு ஆட்டோவில் சென்றோம்.

அதற்கு பிறகு பஸ் கூட்டமாக இருந்தால் நானும் சரி நண்பனும் சரி ஃபுட் போர்டு மட்டுமே.

ஒரு முறை ஃபுட் போர்டில் தொங்கு பவர்களை பிடிக்கும் காவலர்களிடமிருந்து தப்பித்தது தனிக் கதை.

------------------------------------------------------------------------